چشم به عنوان یکی از مهم ترین ابزار های ارتباطی فرد با محیط پیرامون خویش، نقش مهمی در ادراک و کارایی و حفظ ایمنی افراد در محیط‌های شغلی ایفا می‌کند. به همین دلیل یکی از ضروری ترین بخش های معاینات پیش از استخدام و دوره ای طب کار هم چنین معاینات باز گشت به کار پس از حوادث منجر به آسیب چشم و سر، بررسی ویژگی‌های بینایی فرد میباشد. مطالعات زیادی در راستای تعیین رابطه بین نقائص بینایی و بروز حوادث انجام شده است. در بررسی های صورت گرفته مشخص شده که تقریبا ۱/۳ کارگران استاندارد های لازم بینایی شغل مورد نظر را ندارند و در مطالعه دیگری که در جمعیت بزرگی از کارگران در آمریکا انجام شد مشخص شد که افرادی که استاندارد های لازم بینایی آن شغل را ندارند ۲۰ درصد بیشتر از سایرین دچار حادثه می شوند. در بررسی مورد- شاهدی دیگری نیز نتایج نشان داد افرادی که زیر استانداردهای لازم بینایی هستند بیشتر دچار حوادث جدی در محیط کاری می‌شوند. آن چه که در کل از مطالعات حاصل می‌شود همگی اشاره به این موضوع می‌کنند که حفظ استانداردهای بینایی وی‍ژه هر مهارت، یکی از مهم ترین قسمت های هر برنامه پیشگیری از حوادث شغلی می باشد.
اهمیت ارزیابی بینایی در طی معاینات طب کار برای کارگر و کارفرما شامل موارد زیر میباشد:
۱- ارزیابی پیش از استخدام و دوره‌ای افراد از نظر کفایت بینایی باعث می‌شود افرادی که نقص بینایی غیر قابل درمان دارند در مشاغلی قرار بگیرند که متناسب با توانایی ایشان است.
۲- بهبود وضیت بینایی باعث بهبود کارایی و تولید، کاهش حوادث و در نتیجه کاهش هزینه ها و غیبت از کار می‌شود.
۳- ثبت جزییات بینایی کارگر در بدو استخدام، پایه ای برای ارزیابی مشکلات پس از حوادث و یا بیماری‌های شغلی میباشد که در مبحث پرداخت دیه و غرامت کاربرد فراوان دارد.
۴- نقائص بینایی با گذر زمان معمولا به سمت بدتر شدن می‌روند و با معاینات دوره‌ای و کشف این موارد و برقراری تناسب بین فرد و کارباعث ارتقاء کارایی فرد و سیستم می‌شود.
بر اساس مطالب ذکر شده ارزیابی توانایی‌های بینایی افراد به عنوان قسمتی از معاینه کامل چشم و یا استفاده از متدهای غربالگری در کلیه مشاغل توصیه می‌شود و اولین قدم در این راه تعیین استاندارد های بینایی برای هر شغل میباشد که به این منظور باید هر مهارت مورد ارزیابی و آنالیز دقیق قرار بگیرد.
تعیین استاندارد های بینایی:
مهارت‌های مختلف، نیازهای مختلف بینایی را می‌طلبد و فرد داوطلب برای شغل مذکور باید استانداردهای لازم را داشته باشد. مهمترین این وی‍ژگی‌ها شامل حدت بینایی، میدان بینایی، قدرت افتراق رنگ‌ها، دید عمق و درک کنتراست میباشد که بر اساس شغل نیاز به هر کدام از این مختصات بینایی متفاوت میباشد.
حدت بینایی :
تعیین حدت بینایی ،اندازه‌گیری توانایی فرد برای دیدن اجسام ثابت با کنتراست بالا میباشد و نقص آن به معنی از دست دادن توانایی دیدن تصاویر به صورت واضح میباشد. حدت بینایی توسط فاکتورهایی از قبیل نور، کنتراست، رنگ،مدت زمان دید، درخشندگی، اشکالات انکساری، اندازه مردمک، توجه ،هوش، خستگی، حالات هیجانی،کدورت قرنیه، لنز و زجاجیه، بیماری‌های شبکیه و عصب بینایی مانند رتینوپاتی دیابتی، گلوکوم و کوریورتینیت قرار می‌گیرد.
حدت بینایی اکثرا توسط چارت‌های اسنلن اندازه‌گیری می شود که برای سنجش بینایی دور و نزدیک طراحی شده است و نتیجه به صورت یک کسر ارائه می‌شود. به عنوان مثال دید ۲۰/۴۰ به این معنا میباشد که کوچکترین تصویر قابل تشخیص توسط فرد آزمایش شده دو برابر اندازه استاندارد میباشد به عبارتی دیگر خط مذکور توسط فرد با بینایی نرمال در فاصله ۴۰ فوتی قابل تشخیص میباشد در حالی که فرد مورد نظر آن را در فاصله ۲۰ فوتی می‌تواند بخواند.
حدت بینایی به عنوان شاخص اولیه ارزیابی صحت بینایی فرد در نظر گرفته می‌شود اما باید به این نکته توجه داشت که حدت بینایی تنها دید مرکزی را ارزیابی می‌کند و سایر شرایطی که قسمت های محیطی شبکیه را در گیر می‌کند نشان نمی‌دهد. بنابراین حدت بینایی تنها یکی از شاخص‌ها بوده و نباید به سلامت کلی چشم و بینایی اطلاق شود.
– برای دانلود نرم افزار اندرویدی بینایی سنجی (چارت اسنلن) از گوگل پلی اینجا کلیک کنید.
جهت مطالعه ادامه مطلب اینجا کلیک کنید.
