آتش عبارت از یک سری عملیات شیمیایی و اکسیداسیون سریع حرارت زای مواد قابل اشتعال (واکنشهای اگزوترمیک) است. در گذشته آتش سوزی های بزرگی در دنیا اتفاق افتاده که تلفات زیادی را در بر داشته است. بطور مثال در سال ۱۷۵۶ پانزده هزار خانه در نیویورک در سال ۱۸۳۵ کلیه خانه های واقع در ۱۳ هکتار زمین در آتش سوخت٬ در شیکاگو در سال ۱۸۷۱ تعداد ۱۷۴۵۰ واحد ساختمانی طعمه حریق گردید. در سال ۱۹۶۶ در لندن ۱۳۳۰۰ ساختمان ویران شد. طبق امار در انگستان در سال ۱۹۸۰ بیش از ۳۸۰ هزار آتش سوزی رخ داده است و یک سوم خسارات و بزرگی حریق مربوط به تنها ۶۰۰ فقزه آن بوده است. در ۱۹۹۶ در همان کشور بیش از ۵۳۲ هزار فقره آتش سوزی ثبت شده که یک سوم آن در محیط های کار اتفاق افتاده که باعث بیش از ۶۰۰ مورد مرگ . ۱۶۰۰۰ جراحت به افراد شده است.
در ایران آتش سوزی جلفا در سال ۱۳۵۵ یک میلیارد تومان خسارت بر جای گذاشت. طبق بررسی های انجام شده در هر سال بین ۶۰ تا ۹۰ مورد اتش سوزی به ازای هر یکصد هزار نفر جمعیت در شهرهای کشور رخ می دهد که بسیاری از آنها مربوط به محیط های کار است. آتش سوزی چاه های نفت کویت در جریان جنگ خلیج فارس علاوه بر خسارات مالی بسیار بزرگ٬ باعث الودگی بخش وسیعی از آب و هوا گردید.
همچنین جنگل سوزی اخیر اندونزی که یک مشکل قاره ای قلمداد گردید از نمونه های بارز خسارات حریق است.
آمار نشان داده است که حریق های بزرگ معمولا برای اولین بار و بدون پیش اگهی ملموسی برای ساکنین و شاغلین رخ می دهد و این در حالی است که طبق بررسی ها حداقل ۷۵٪ از مواد حریق قابل پیشگیری می باشد.
برگرفته از کتاب ارزشمند مهندسی حریق تالیف دکتر گل محمدی
تدوین:مهندس امید بهرامی-کارشناس ارشد مهندسی بهداشت حرفه ای
