صدمات صوتی به دستگاه شنوایی
الف) افت شنوایی ناشی از صدا که خود شامل دو نوع موقت و دائم است
– تغییر موقت آستانه شنوایی یا افت موقت شنوایی زمانی اتفاق می افتد که فرد به طور اتفاقی یا بصورت غیر
شغلی با امواج صوتی بالاتر از 65 دسی بل مواجهه داشته باشد. در این عارضه شخص احساس سنگینی و گرفتگی در گوش دارد. این آسیب موقتی بوده و با قطع مواجهه با صدا بهبود می یابد.
– افت دائم شنوایی در اثر صدا عمدتا از فرکانس 4000 هرتز شروع شده و میزان آن بسته به عوامل مختلف فردی و محیطی متفاوت می باشد . زمانی فرد متوجه افت شنوایی خود می شود که در مکالمه و ارتباط اجتماعی او محدودیت ایجاد شده باشد. در این شرایط فرد دچار درجاتی از کری شغلی شده است که عمدتا برای بهبودی به درمان جواب نمی دهد.
مراحل کری شغلی
* شروع ( در اوایل اشتغال فرد خستگی شنوایی ، افت در فرکانس 4000 هرتز ، احساس ناراحتی ، گرفتگی گوش خستگی عمومی )
* اختفاء ( ناشنوایی در فرکانس 4000 هرتز ، امکان کاهش در سایر فرکانسها )
* نیمه اختفاء ( گسترش در فرکانس 1000 و2000 هرتز ، عدم شنیدن صدای آهسته)
* کری واضح ( نقصان در فرکانس بم و زیر ، شنیدن دشوار صدای مکالمه )
ب) ضربه صوتی
این عارضه منحصرا در اثر یک مواجهه یا چند مواجهه نسبی با تراز های خیلی بالای فشار صدا مانند صدای مربوط به انفجارات بوجود می آید . این ترازها را ترازهای صدای آسیب رسان می نامند. به محض مواجهه با این صدا صدمه مکانیکی نظیر پارگی پرده صماخ یا صدمه به بافت های متصل کننده قطعات استخوانی وارد می شود. نتایج این مواجهه شدید بوده و نیاز به توجه درمانی فوری دارد.
ج) وزوز گوش
این عارضه به صورت توام با افت شنوایی دائم و ضربه صوتی می باشد و شخص همواره دچار احساس وزوز در یک و یا دوگوش گردیده بطوری که تحمل آن بسیار مشکل می گردد.
