این استاندارد باستناد ماده 5 آیین نامه جلوگیری از آلودگی آب و با توجه به ماده سه همین آیین نامه تدوین شده.
آب سطحی: عبارت است از آب های جاری فصلی یا دائمی، دریاچه های طبیعی یا مصنوعی و تالاب ها.
چاه جاذب: عبارت است از حفره یا گودالی که قابلیت جذب داشته و کف آن تا بالاترین سطح ایستایی حداقل 3 متر فاصله داشته باشد.
کنار گذر: کانالی است که فاضلاب را بدون عبور از بخشی از تصفیه خانه یا کل آن به بخش دیگر و یا کانال خروجی هدایت کند.
نمونه مرکب: عبارت است از تهیه یک نمونه 24 ساعته از نمونه هایی که با فواصل زمانی حداکثر 4 ساعت تهیه شده اند.
تراشه جذبی: عبارت است از مجموعه ای از کانال های افقی که فاضلاب به منظور جذب در زمین به آن ها تخلیه شده و فاصلع کف آن ها از بالاترین سطح ایستایی حداقل 3 متر باشد.
ملاحظات کلی:
- تخلیه فاضلاب ها باید بر اساس استاندارد هایی باشد که به صورت حداکثر غلظت آلوده کننده ها بیان می شود و رعایت این استاندارد ها تحت نظارت سازمان حفاظت محیط زیست ضروری است.
- مسولین منابع آلوده کننده باید فاضلاب های تولیدی را با بررسی های مهندسی و استفاده از تکنولوژی مناسب و اقتصادی تا حد استاندارد ها تصفیه نمایند.
- اندازه گیری غلظت مواد آلوده کننده و مقدار جریان در فاضلاب ها باید بلافاصله پس از آخرین واحد تصفیه ای تصفیه خانه و قبل از ورود به محیط انجام گیرد.
- اندازه گیری جهت تطبیق با استاندارد های اعلام شده قبل از تاسیسات تصفیه فاضلاب باید بر مبنای نمونه مرکب صورت گیرد. در سیستم هایی که تخلیه ناپیوسته دارند اندازه گیری در طول زمان تخلیه ملاک خواهد بود.
- لجن و یا سایر مواد جامد تولید شده در تاسیسات تصفیه فاضلاب قبل از دفع بایستی به صورت مناسب تصفیه شده و تخلیه نهایی این مواد نباید موجب آلودگی محیط زیست گردد.
- فاضلاب تصفیه شده باید با شرایط یکنواخت و به نحوی وارد آب های پذیرنده گردد که حداکثر اختلاط صورت گیرد.
- فاضلاب خروجی نبایستی دارای بوی نامطبوع بوده و حاوی کف و اجسام شناور باشد.
- رنگ و کدورت فاضلاب خروجی نباید ظواهر طبیعی آب های پذیرنده و محل تصفیه را به طور محسوس تغییر دهد.
- روش های سنجش پارامتر های آلوده کننده بر مبنای روش های ذکر شده در کتاب Standard Methods for The Examination of Water and Wastewater خواهد بود.
- استفاده از سیستم سپتیک تانک و ایمهوف تانک با به کار گیری چاه ها و یا ترانشه های جذبی در مناطقی که فاصله کف چاه یا ترانشه از سطح آب های زیرزمینی کمتر از 3 متر می باشد ممنوع است.
- ضمن رعایت استاندارد های مربوطه خروجی فاضلاب ها نباید کیفیت آب را برای استفاده های منظور شده تغییر دهد.
- رقیق کردن فاضلاب تصفیه شده یا خام به منظور رسانیدن غلظت مواد آلوده کننده تا حد استاندارد های اعلام شده قابل قبول نمی باشد.
- استفاده از روش های تبخیر فاضلاب ها با کسب موافقت سازمان محیط زیست مجاز است.
- استفاده از کنار گذر ممنوع است، کنار گذر هایی که صرفا جهت رفع اشکال واحد های تصفیه ای به کار رفته و یا در زمان جمع آوری توام فاضلاب شهری و آب باران مورد استفاده قرار می گیرند مجاز است.
- تاسیسات فاضلاب بایستی به گونه ای طراحی، احداث و بهره برداری گردد تا پیش بینی های لازم جهت به حداقل رسانیدن آلودگی در مواقع اضطراری از قبیل شرایط آب و هوایی نا مناسب، قطع برق، نارسائی تجهیزات مکانیکی و … فراهم گردد.
- آن دسته از فاضلاب ها ی صنعتی که آلودگی آن ها بیش از این استاندارد ها نباشد می توانند فاضلاب خود را با کسب موافقت سازمان بدون تصفیه دفع نمایند.
جدول استاندارد خروجی فاضلاب ها
تبصره 1: تخلیه با غلظت بیش از میزان مشخص شده در جدول در صورتی مجاز خواهد بود که پساب خروجی، غلظت کلراید، سولفات و مواد محلول منبع پذیرنده را در شعاع 200 متری بیش از 10% افزایش ندهد.
تبصره 2: تخلیه با غلظت بیش از میزان مشخص شده در جدول در صورتی مجاز خواهند بود که افزایش کلراید، سولفات و مواد محلول پساب خروجی نسبت به آب مصرفی بیش از 10% نباشد.
تبصره 3: صنایع موجود مجاز خواهند بود BOD5 و COD را حداقل 90% کاهش دهند.
تبصره 4: درجه حرارت باید به میزانی باشد که بیش از 3 درجه سانتی گراد در شعاع 200 متری محل ورود آن، درجه حرارت منبع پذیرنده را افزایش یا کاهش ندهد.
تبصره 5: تعداد تخم انگل( نماتد) در فاضلاب تصفیه شده شهری، در صورت استفاده از آن جهت آبیاری محصولاتی که به صورت خام مورد مصرف قرار می گیرد نباید بیش از یک عدد در لیتر باشد.
منبع
سازمان حفاظت محیط زیست (تارنما). استانداردهای خروجی فاضلاب. قابل مشاهده در: http://doe.ir.
